Invasief beademen bij acuut hypoxemisch falen

Het protocol Invasief beademen bij acuut hypoxemisch falen van icu.nl beschrijft een van de hoekstenen van de intensive care behandeling. Het doel van dit protocol is om praktische handvatten te geven voor de werkvloer, zodat de uitvoering van long-protectieve beademing bij de patiënten met een severe Acute Respiratory Distress Syndrome (ARDS) – waarbij de P/F-ratio <200 is – eenvoudig en eenduidig geïmplementeerd kan worden. Deze evidence-based aanpak leidt tot betere klinische resultaten bij invasief beademde patiënten.

Het IC protocol adviseert dagelijkse controles en een voortdurende evaluatie van de volgende overwegingen.

Streefwaarden long-protectief beademen

Deze omvatten:

• een tidal volume (teugvolume) van 6 mL/kg ideaal lichaamsgewicht - een P_plateau van ≤ 30 cmH₂O
• een Driving pressure van ≤ 15 cmH₂O
• een ademfrequentie van ≤ 30 / min
• een FiO₂ resulterend in een perifere zuurstofsaturatie 92% - 96%
• een PEEP van 5 tot 24 cmH₂O, gebaseerd op optimale pulmonale compliantie

Acute Respiratory Distress Syndrome

De procedure voor het vaststellen van de ernst van hypoxemisch falen en de diagnose van ARDS (Acute Respiratory Distress Syndrome) en de ernst van ARDS wordt ook uiteengezet. Het intensive care protocol bevat stappen voor het bereiken van zuurstof- en ventilatiedoelen, en adviseert over aanvullende diagnostiek; bijvoorbeeld om echo-long uit te voeren om snel behandelbare oorzaken uit te sluiten, zoals een pneumothorax, pleuravocht of atelectase van minstens een volledige kwab.

Een belangrijk principe bij de beademing van patiënten met ernstige ARDS is dat we zoveel mogelijk long-protectief beademen door gebruik te maken van de grenzen, waarbij we accepteren dat een IC-patiënt een respiratoire acidose kan ontwikkelen (permissive hypercapnia).

Aanvullende onderdelen beademingsprotocol

Het protocol biedt ondersteuning bij de besluitvorming omtrent diagnostiek, zoals oesofagusdrukmeting, aanvullende strategieën (zoals buikligging) of rescue behandelingen (zoals venoveneuze ecmo).

Tot slot geeft het protocol richting voor een veilige omzetting van gecontroleerde beademing naar ondersteunende beademing. Op deze manier kan tijdig de stap naar ontwennen van de beademing gemaakt worden, hetzij middels detubatie, hetzij met een langer durend weantraject.